Het Centraal Planbureau deed in 2015 al eens onderzoek naar de gevolgen van een verdere verlaging van de Loan-To-Value-ratio (LTV) naar 90% en de gevolgen daarvan. Deze studie is nu geheel herzien en aangevuld met nieuwe data.
Het Centraal Planbureau deed in 2015 al eens onderzoek naar de gevolgen van een verdere verlaging van de Loan-To-Value-ratio (LTV) naar 90% en de gevolgen daarvan. Deze studie is nu geheel herzien en aangevuld met nieuwe data. Daaruit blijkt dat een LTV van 90% betekent dat ruim 70% van de starters en de doorstromers de koop van de woning die zij op het oog hebben enige tijd moeten uitstellen. Dat is 20%-punt meer dan bij een LTV van 100%. De groep moet de koop uitstellen omdat men niet over voldoende eigen middelen beschikt. Gemiddeld komt men een bedrag van tussen de € 8.000 en € 12.000 tekort. Op grond van uitgevoerde simulaties blijkt dat huishoudens die de koop moeten uitstellen en gedurende die periode maximaal moeten sparen, drie tot vijf jaar jaar moeten wachten totdat ze de woning kunnen financieren. Als er vanuit gegaan wordt dat koopstarters maximaal twee jaar bereid zijn om maximaal te sparen, dan zal ruim de helft af moeten zien van de koop van een woning. Zij zijn dan aangewezen op een huurwoning in het middensegment. Daar horen hogere maandlasten bij en deze zorgen voor verder uitstel van de koop van een woning.
LTV en LTI
De onderzoekers hebben ook gekeken naar de relatie tussen LTV en de Loan-To-Income-norm (LTI). Daaruit blijkt dat de LTV vooral de koop-huurbeslissing verstoort, terwijl de LTI ‘slechts’ de kwaliteit van de woning beknot. Het effect van de LTI is vooral dat een woning in een lagere prijsklasse gezocht moet worden. Het is kortom vooral een strenge LTV-norm die ervoor zorgt dat een woning onbereikbaar wordt.
Effect op woningmarkt
Een verlaging van de LTV naar 90% zorgt voor een gemiddelde daling van de huizenprijs met structureel 1 tot 2%. Het marktaandeel van de commerciële verhuur stijgt daarentegen met gemiddeld 3 tot 8%-punten.
